در جمع طلاب برگزار شد:

نشست سالروز شهادت امام حسن عسکری و آغاز امامت امام زمان(عج)

در این نشست خانم سیده هاجر پورحسینی از مبلغات حوزه علمیه الزهرا(س) به تبیین شخصیت و زندگی امام یازدهم پرداخت.

وی گفت: امام حسن عسکری در ۸ربیع الثانی سال ۲۳۲هجری قمری در سامرا متولد شد.نام پدر ایشان امام هادی علیه السلام و نام مادرشان حدیث،حدیثه بود که در یک سربازخانه زندگی می کردند؛ مدت امامت ایشان ۶سال بود و به خاطر محدودیت زمانی و مکانی تحت تعقیب بودند و نمی توانستند با همه در ارتباط باشند و فقط نایب ایشان عثمان بن سعید  با ایشان در ارتباط بود و کلام و حرفهای ایشن را به دیگران می رساندند، سه خلیفه همزمان معتضد و معتمد عباسی و معتصم بودند؛معتضد و معتصم هردو تلاش کردند امام را به شهادت برسانند ولی به دست ترکان به قتل رسیدند.سرانجام در ۸ربیع الاول ۲۶۰هجری به دست معتمد عباسی در شهر سامرا بوسیله زهر مسموم و به شهادت رسیدند.

وی افزود: امام حسن عسکری علیه السلام آخرین امامی بودند که در میان مردم حضور و فعالیت داشتند  و سفارشاتی برای شیعیان داشتند و دغدغه اشان این بود که  ایمان به ولایتشان تضعیف نشود؛ یکی از سفارشاتشان این بود:«کونو لنا زینا ولا تکونوا شیئا…به شیعیان بگویید برای ما زینت باشند ».

این مبلغ حوزه علمیه خواهران اظهار کرد: طلبه باید مرتب در حال مطالعه باشد ومطالب  جدید بخواند و مطالب قدیمی  را مرور کند، طلبه باید به روز باشد؛ امام حسن عسکری فرمودند برای من زینت باشید حالا من طلبه چجوری می توانم زینت باشم  هرکدام از ما باید فکر کنیم اولین کار تغییر سبک زندگیمان است و جوری رفتار کنیم که مردم را جذب حوزه کنیم.

خانم پورحسینی گفت: حضرت زهرا سلام الله علیها هرهفته برای حمزه سید الشهداروضه می گرفتند.ماهم می توانیم هفته ای یک روضه برای اهل بیت بخوانیم و این یک کار فرهنگی است ..که زیاد سفارش شده که کار فرهنگی انجام دهید ..سفارش امام حسن عسکری علیه السلام که دلها را بکشانید به سوی ائمه  ..ادم های خوبی باشید آیا تنها خوب بودن کافی است؟خیر دیدیم تشویق کنیم، شر دیدیم تذکر بدهیم ادم خوب باتقوا باشیم علاوه براینکه گناه نمی کنند دیگران را هم از گناه بیرون بکشیم. حضرت یعقوب علیه السلام  می دانستند حضرت یوسف کجاست ؟ولی از فراق حضرت  یوسف خیلی گریه کردند تا  چشمانشان کور و سفید شد. ما برای امام زمانمان چقدر گریه می کنیم .ما نباید کاری کنیم که به خاطر گرفتاری ما امام زمانمان از دست ما ناراحت و سرافکنده شود…